समवायिन् _samavāyin

समवायिन् a.

1 Closely or intimately connected.

-2 Multitudinous. -m. (with पुरुष) the individual soul; अनादिरात्मा संभूतिर्विद्यते नान्तरात्मनः । समवायी तु पुरुषो मोहेच्छाद्वेष- कर्मजः ॥ Y.3.125.

-Comp. -कारणम् inseparable cause, the material cause (one of the three kinds of कारण mentioned in Vaiśeṣika phil.).